DZIECI I CZAS
Z chwilą kiedy dziecko zda sobie sprawę z istnienia innych ludzi jako jednostek odrębnych od niego samego i odrębnych od przedmiotów, które je żywią i dostarczają wygód, łaczy- na uświadamiać sobie możliwość ich straty oraz nieobecności. Jego pojęcie czasu jest niewielkie nie widzi różnicy między krótką a długą rozłąką. Lecz rzeczywistości znikania i powrotu uczy się szybko. Zabawa w chowanego, której isasięg jest, jak się wydaje, ogólnoświatowy, może być jednym ze sposobów, jakim się posługują rodzice ucząc dzieci poczucia czasu. Trwożliwe oczekiwanie i spontaniczny objaw ulgi u dziecka bawiącego się w chowanego ukazuje, jak prawdziwy jest niepokój wobec groźby straty. Dzieci jednakże: bardzo szybko uczą się odróżniać długie nieobecności od krótkich i mniej więcej po ukończeniu roku życia znoszą krótkie rozłąki stosunkowo spokojnie.
Podobne wpisy
Znalazłeś się tutaj dzięki poniższej frazie kluczowej: