Ozna­cza to raczej, iż jego poprzednie działanie, powiedz­my atak na pozycje nieprzyjacielskie, kiedy nara­żał życie, było heroiczne i zakończyło się tak, jak można było przewidzieć, mianowicie śmiercią. Zda­wał on sobie z tego sprawę, brał pod uwagę, iż um­rze, choć niekoniecznie musiał przewidywać śmierć jako rzecz nieuniknioną, lecz tylko jako możliwość. Ten rodzaj odwagi można prawdopodobnie w sobie wypracować (w wojsku uważa się, że cnotę boha­terstwa i pomysłowości można wpoić przez szkole­nie). I choć gotowość do śmierci można w sobie wy­robić tak, iż będzie można stanąć z nią oko w oko odważnie i spokojnie, nie ma mowy o takim przy­gotowaniu, jeśli chodzi o nagły zgon. Można napi­sać testament itd.., nie może jednak być mowy o bo­haterstwie, tchórzostwie czy spokoju w przypadku natychmiastowej śmierci pod kołami samochodu w ciemny wieczór.

dr Agata Dobrzańska

Witaj na moim blogu! Serwis prowadzę aby dzielić się z Wami zdobyta przeze mnie wiedzą. Jestem lekarzem w jednym z Katowickich szpitali. Na codzień spotykam się z wieloma chorobami. Wpisy jakie tutaj zamieszczam są autentyczne. Mam nadzieję, że spodobają Ci się treści na stronie. Zapraszam do czytania!